Andere koek

Daaag Boppers, daar zijn we weer! Het leek me wel weer tijd voor een up-date. En aangezien het een goeie 12 dagen duurt om mee te dingen naar een Turkmeens transit visum, hebben we daar gewoon de tijd weer voor. Dat dan weer wel..

Vanuit Dushanbe, Tajikistan knalden we naar Toshkent, Ozzzbekiston. En dat was toch wel weer een flinke overgang. Op de grens moest alles binnenstebuiten (bijvoorbeeld mijn sokken). Verder werden de foto's gecheckt, de bestanden nalopen, al-lus. Puur machtsvertoon. Zelfs de broek moest op de enkels en dat was toch best wel vernederend eigenlijk. Hehe.. zeker omdat die fukkers al lang wisten dat we gewoon normale reizigers waren. Anyway, nadat de drugtest op onze zout-tabletten negatief bleek te zijn (verassing!), konden we door. Toen onderweg nog twee keer gestopt en weer alles uit en back in de pack. De boodschap was duidelijk: 'Welkom in onze politiestaat auwe gek! OF jij gaat betalen, OF wij gaan jou fukken! Heuj!'

Ja en ik heb dat gevoel eigenlijk niet meer van me af kunnen schudden. In Tashkent hangt er een broeierige sfeer. De gezichten zijn bedrukt, het is verdacht stil op straat en mensen proberen zo min mogelijk op te vallen. De zon schijnt hard, maar niet in hun (openbare) hartjes zeg maar. Als je bijvoorbeeld hardop lacht dan word je raar aangeken. En dat is vreemd. Of niet natuurlijk als je bedenkt hoeveel deze mensen, generatie na generatie, over zich heen hebben gekregen. Maargoed, dat maakt het er voor mij niet prettiger op ofzo.

Er zit daarnaast ook een fikse macho-cultuur aan vast. En niet een leuke in de trant van de Village People, maar gewoon: strak en boos kijken, gorilla loopje, nouja you know the dealio. Echt heel bizar om het meerendeel van de gasten zich zo te zien gedragen. Zelfs in de discotheek blijven de gezichten strak. Verder is het blauwe plekken gehalte bij vrouwen ook wel erg hoog. Dat is zelfs zo'n onderdeel van de cultuur, dat sommige vrouwen niet eens meer hun best doen om het te verbergen. Uh-huh.

En het is ook niet alleen triest, vaak ook gewoon chaggerijnig als de pest. Met name de floorlady's die ik ben tegen ben gekomen waren niet te houden. Hehe.. dat zijn zeg maar de dikke, harige, tantes die met Russische swung de hotels beheren (en terroriseren). Schreeuwen, schelden, vaak zonder aanduidbare reden. Misschien bad chemistry, ik weet het niet. Bedoel: ik snap ook wel dat je niet de leukste baan in de wereld hebt, maar daar kan ik nu toch even niks aan doen?
Ik heb zelfs een nachtmerrie gehad waarin ik droomde dat ik was uitgehuwelijkt en ik perse met eentje moest trouwen. Polkadansen, wodka, gorilla-neven, dikke lagen make-up die niets hielpen, the whole shebang. Veel van jullie waren overigens op de receptie en vonden het meeeer dan vermakelijk. Hehe..nog bedankt daarvoor.

http://kaljan.com/pics/dobro_pozhalovat/fieldguidetomoscow/dolor_recto.jpg
http://www.nytimes.com/1995/08/24/world/vladivostok-journal-beware-the-floor-lady-she-barks-and-can-bite.html

Uiteindelijk trouwens nog wel een leuk onderkomen gevonden bij Ali. Eigenaar van een soort disco-achtig spiegelpaleis waar hij eigenlijk de hele dag zit te eten en te zuipen. Toen Joep en ik aankwamen mochten we aanschuiven. Lekker lam worden in de middag op wodka-woensdag. Ja wel geniaal. En dat hij een tikkeltje rascistisch was vergeven we hem dan maar. Ali, als je Nederlands hebt geleerd (wat z'n plan was! die dag dan..) en dit toevalig leest: Big up!

De mensen die hier hun zomervakantie doorbrengen ervaren het overigens anders. Die vinden het allemaal spannend, exotisch en lekker lokaal. Misschien dat het voor mij ook wel zo zou zijn als ik vers van het vliegtuig was gestapt. Het heeft denk ik ook te maken met het feit dat ik veel vergelijkingsmateriaal heb. En misschien dat mijn ervarings-spons een beetje vol begint te raken. Who knows.

Maargoed. Hoewel Samarkand en Bukhara veel relaxtere steden waren, de markten en oude stadsdelen heftig zijn, en er natuurlijk heel veel uitzonderingen zijn, kan ik me niet losweken van die zwaarmoedige vibe. Dus zijn de vingers gekruist en kan ik hopelijk morgen gewoon een transit-visumpie oppikken. Want ik wil hier gewoon weg. Of beter gezegd: 'verder'. Zeker nadat ik gisteren weer gefouilleerd ben in de metro door die fucking 'militsia'. Jezus, ik heb zo ontiegelijk veel zin om bij die vette agenten op hun pens te trommelen en er een luidkeelse hakuna matata uit te gooien. Maar natuurlijk, we houden ons in, we passen ons aan. Beetje zonde om zo op het einde nog de bak in te draaien. Maar misschien is er straks in Nederland wel iemand bij wie ik wel lekker op zijn of haar pens mag trommelen??

Bij voorbaat dank en natuurlijk weer met de hartelijke groeten,


Huub



Soundtrack:

01. James Brown - It's A Man's, Man's, Man's World
02. KRS One - Sound Of The Police
03. Doe Maar - Macho Man
04. Santana ft. Everlast - Put Your Lights On
05. Flogging Molly - Swagger

http://www.phrases.org.uk/meanings/the-whole-shebang.html